«Το χρέος του ΠαΣοΚ, καθώς προετοιμάζεται να αναλάβει το πηδάλιο του Κράτους, είναι να μελετήσει προσεκτικά τις επόμενες κινήσεις του, με συγκεκριμένες προτάσεις, χωρίς τον φόβο που διατυπώνουν ορισμένα στελέχη ότι "αν πούμε τι πρέπει να γίνει, η Νέα Δημοκρατία θα σφετερισθεί τις ιδέες μας", ούτε τον φόβο της απώλειας ψήφων (...) Εκείνο που πρέπει η προοδευτική παράταξη να προσέξει είναι πώς θα επιτύχει την αναζωογόνηση της οικονομίας και της ανάπτυξης χωρίς να θιγούν οι λιγότερο ευνοημένες τάξεις, που έφθασαν ήδη στα όρια της αντοχής τους. Η λυδία λίθος για την επόμενη κυβερνητική θητεία, την οποία πιθανότατα θα αναλάβει το ΠαΣοΚ, θα είναι εκείνη μιας πολιτικής αναπτυξιακής αλλά με σεβασμό στις δικαιολογημένες διεκδικήσεις των νέων, για τους οποίους καραδοκεί η ανεργία, και των εργαζομένων ή συνταξιούχων, οι οποίοι βλέπουν τους κόπους μιας ζωής να εξανεμίζονται. Οσο πιο γρήγορα διενεργηθούν οι εκλογές τόσο πιο έγκαιρα θα μπορέσουν να προληφθούν οι κοινωνικές πυρκαϊές που ήδη ελλοχεύουν» (από το κύριο άρθρο στο ΒΗΜΑ).

«Υπερκέρδη 1,5 δισ. ευρώ, με τις πλάτες των φορολογουμένων και του Ελληνικού Δημοσίου, κατέγραψαν οι τράπεζες για το πρώτο εξάμηνο του 2009. Εκμεταλλευόμενες την κρατική ενίσχυση των 28 δισ. ευρώ, τη βουτιά στα ευρωεπιτόκια αλλά και την αυξημένη ανάγκη του Δημοσίου για δανεισμό, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα θησαύρισαν εν μέσω κρίσης, με την κερδοφορία τους να ξεπερνά κατά πολύ τις προβλέψεις ακόμα και των πιο αισιόδοξων αναλυτών (...) Το δεύτερο τρίμηνο του έτους διεύρυναν σημαντικά το καθαρό επιτοκιακό περιθώριο κέρδους τους, δηλαδή τη διαφορά ανάμεσα στο κόστος με το οποίο δανείζουν και αυτό με το οποίο δανείζονται. Καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη αυτή έπαιξε το πακέτο των 28 δισ. ευρώ, μέσω του οποίου οι τραπεζίτες μπόρεσαν να αντλήσουν χρήματα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με επιτόκιο 1% και στη συνέχεια να τα δανείσουν με καπέλο που ξεπερνά ακόμα και το 15% (για τις πιστωτικές κάρτες)» (το θέμα στα ΝΕΑ).